Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma … Słownik frazeologiczny
pazur — m IV, D. a, Ms. pazururze; lm M. y 1. «u niektórych płazów, większości gadów, u ptaków i wielu ssaków, szczególnie drapieżnych: hakowato wygięta i ostro zakończona płytka rogowa pokrywająca z wierzchu i z boków końcowe człony palców i wystająca… … Słownik języka polskiego
ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… … Słownik języka polskiego
ząb — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. zęba, Mc. ząbbie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jeden z wielu twardych, białych tworów kostnych, znajdujących się w ustach człowieka lub w pysku zwierzęcia, służących do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pazur — 1. Lwi pazur «wielki talent»: Arata Isozaki, który jest mistrzem w projektowaniu teatrów i zaprojektował ich w Japonii kilkanaście, pokazał i tutaj swój lwi pazur. TPow 48/1994. 2. Mieć kogoś, coś za psi pazur «traktować kogoś, coś lekceważąco,… … Słownik frazeologiczny
bronić — kogoś, czegoś zębami i pazurami zob. ząb 1 … Słownik frazeologiczny
bronić się — przed czymś rękami i nogami «bronić się przed czymś uparcie, rozpaczliwie, używając wszelkich możliwych sposobów obrony»: Książę broni się przed małżeństwem rękami i nogami. M. Brandys, Poniatowski. Bronić się zębami i pazurami zob. ząb 1 … Słownik frazeologiczny
chwytać — ndk I, chwytaćam, chwytaćasz, chwytaćają, chwytaćaj, chwytaćał, chwytaćany chwycić dk VIa, chwytaćcę, chwytaćcisz, chwyć, chwytaćcił, chwytaćcony 1. «brać, ujmować kogoś, coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); łapać»… … Słownik języka polskiego
uchwycić — dk VIa, uchwycićcę, uchwycićcisz, uchwyć, uchwycićcił, uchwycićcony 1. «ująć coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); wziąć, złapać, schwycić» Uchwycić konia za uzdę. Uchwycić kogoś za rękę, za kark, za kołnierz. Uchwycić… … Słownik języka polskiego
wpijać się – wpić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zagłębiać się w coś zębami, paznokciami lub innymi kłującymi, ostrymi narządami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drapieżnik wpił się pazurami w ofiarę. Kleszcz wpija się w skórę. Wpił się z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
